Μια πληθωρική βίγκαν επιδίδεται σε κάποια αυτοϊκανοποίηση, εξερευνώντας με τα δάχτυλά της τον καταπράσινο, απεριποίητο θάμνο της. Συστήνει ένα ροζ δονητή, βυθίζοντάς τον βαθιά στις πρόθυμες πτυχές της. Τα μουγκρητά της κρεσέντο καθώς καβαλάει τα κύματα της έκστασης.